اکنون که انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا پایان یافته و دونالد ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور بعدی انتخاب شده است، این پرسش مطرح می‌شود که ریاست او چه تأثیری بر روابط ایران و آمریکا خواهد داشت.
سیاست فشار حداکثری ترامپ و چالش‌های پیش‌رو
ترامپ، که در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش از توافق هسته‌ای خارج شد و سیاست «فشار حداکثری» علیه ایران را دنبال کرد، بارها هدف خود را جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای اعلام کرده است. این بار نیز انتظار می‌رود او همچنان بر این هدف متمرکز باشد؛ هرچند برخی معتقدند چالش‌های جهانی، از جمله بحران‌های اوکراین و غزه، ممکن است تمرکز او را از ایران دور کند.
مشاوران جدید و تغییر در راهبردها
در کنار این، برخی مشاوران جدید در تیم ترامپ، نظرات مشابهی با مشاوران قبلی دارند و به ادامه سیاست فشار حداکثری اعتقاد دارند. افراد مانند علی واعظ از گروه بین‌المللی بحران بر این باورند که دولت ترامپ ممکن است به تحریم‌های شدیدتری علیه ایران رو آورد. با این حال، کارشناسانی نظیر لزلی وینجاموری، معتقدند که سیاست‌های آمریکا بیش از حد پیچیده است و نمی‌توان به‌سرعت انتظار تمرکز او بر ایران را داشت.
چشم‌انداز فروپاشی جمهوری اسلامی
هرچند برخی از مخالفان جمهوری اسلامی از سیاست‌های ترامپ به‌عنوان عاملی برای فروپاشی رژیم ایران یاد می‌کنند، ترامپ خود بارها تأکید کرده که هدف او تغییر رژیم ایران نیست، بلکه تنها جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای است. با این وجود، دیدگاه‌هایی مانند استیون والت، استاد دانشگاه هاروارد، نسبت به کارایی این سیاست در تغییر رژیم ایران تردید دارند.
به‌طور کلی، با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، انتظار می‌رود که روابط ایران و آمریکا به سمت تنش‌های بیشتری سوق پیدا کند، در حالی که بحران‌های دیگر منطقه‌ای نیز به پیچیدگی این معادله می‌افزایند.
