فارسی
سردبیر: شاپور – ت
۱. مذاکرات یا بازی قدرت منطقه‌ای؟
آنچه امروز در رم، عمان یا هر پایتخت دیگری تحت عنوان «مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا» پیگیری می‌شود، دیگر نه یک گفت‌وگوی صادقانه برای کاهش تنش، بلکه بخشی از بازی شطرنج قدرت در خاورمیانه است؛ بازی‌ای که مهره‌های اصلی‌اش نه مذاکره‌کنندگان، بلکه آیت‌الله خامنه‌ای و بنیامین نتانیاهو هستند.
در این میدان، مردم ایران تنها مهره‌های سوخته و گروگان‌های تحریم و سرکوب هستند.
۲. خامنه‌ای؛ نه راه‌حل، بلکه بخشی از مشکل
بر خلاف تحلیل‌هایی که خامنه‌ای را «بازیگر پشت‌پرده و تصمیم‌گیر اصلی» می‌دانند، واقعیت تلخ‌تر است:
او نه فقط تصمیم‌گیر است، بلکه عاملِ تعمدیِ بن‌بست هسته‌ای و رنج مردم به شمار می‌رود.
-
او از برنامه هسته‌ای نه برای پیشرفت علمی، بلکه برای چانه‌زنی، باج‌گیری و تضمین بقای رژیم استفاده کرده است.
-
بیش از دو دهه است که برنامه هسته‌ای با هزینه‌های میلیاردی به ملت تحمیل شده، بدون هیچ سود ملموسی، جز فقر، انزوا و تورم.
-
در چشم خامنه‌ای، مردم صرفاً «تاب‌آور» هستند، نه ذی‌حق.
۳. نتانیاهو؛ ماشه در دست، صلح‌گریز حرفه‌ای
در آن سوی میدان، نتانیاهو و دولت راست‌گرای اسرائیل، هرگونه توافق هسته‌ای با ایران را تهدیدی برای استراتژی امنیتی خود می‌دانند.
-
او از سال‌ها پیش، چه در دوره اوباما و چه بایدن، لابی سنگینی علیه دیپلماسی با تهران به‌راه انداخته است.
-
اسرائیل بارها و به‌صورت علنی تهدید به اقدام نظامی مستقل علیه سایت‌های هسته‌ای ایران کرده؛ و حتی پشت پرده، در خرابکاری‌های هسته‌ای دست داشته است.
-
او با برجسته کردن تهدید ایران، هم ائتلاف با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس را تقویت می‌کند، هم در داخل اسرائیل، امنیت‌سازی سیاسی برای بقای خودش می‌سازد.
در نتیجه، هم خامنه‌ای و هم نتانیاهو، از دشمنی متقابل، برای تثبیت قدرت داخلی خود بهره می‌برند.
۴. مردم ایران؛ زیر چرخ منافع رهبران
در این معادله، آنچه غایب است، منافع، کرامت و زندگی مردم ایران است:
-
تحریم‌ها مردم را به خاک سیاه نشانده، اما برنامه هسته‌ای ادامه دارد؛ چون برای خامنه‌ای مهم نیست چند نفر فقیر می‌شوند.
-
دسترسی به دارو، امنیت غذایی، اشتغال و آموزش همگی قربانی این «مقاومت موهومی» شده‌اند.
-
دیپلماسی واقعی، بدون تغییر در رفتار حکومت و بدون رفع نگرانی اسرائیل و غرب، ممکن نیست.
نتیجه‌گیری:
علی خامنه‌ای نه ناجی مذاکرات است، نه مرد دیپلماسی؛ او رهبر یک بن‌بست سیاسی، اقتصادی و اخلاقی است که با کمک دشمنان منطقه‌ای‌اش از جمله نتانیاهو، کشور را در وضعیت گروگان نگه داشته.
در این بازی، مردم ایران بازنده‌ی همیشگی‌اند—تا زمانی که این چرخه‌ی سرکوب داخلی و ستیزه‌جویی منطقه‌ای ادامه دارد.
