فارسی
“تدوین: الی – ت” | ۱۶ ژوئیه ۲۰۲۵
پرچم «ترامپ ۲۰۲۴» در برابر خانه‌ای آرام در حومه‌ای از کالیفرنیا در باد می‌لرزید، وقتی مأموران فدرال، آرپینه مسیحی را با دستبند از خانه بیرون بردند. چهار فرزند او از پشت در ورودی نظاره‌گر بودند. همسرش، آرتو سهاکیان، حتی پس از رفتن او، واکنشی نشان نداد.
مسیحی، زن ۳۸ ساله‌ای که در سه سالگی از ایران به آمریکا آمده بود، روز ۳۰ ژوئن به دلیل یک اتهام دزدی خرد مربوط به ۱۵ سال پیش توسط اداره مهاجرت و گمرک (ICE) بازداشت شد؛ اتهامی که بنا بر گزارش‌ها، مربوط به سرقتی کمتر از ۲۰۰ دلار بوده است. این بازداشت در ادامه موجی از دستگیری‌های ایرانی‌تبارها پس از حملات هوایی اخیر آمریکا به زیرساخت‌های هسته‌ای ایران صورت گرفت.
اما چیزی که این پرونده را به فراتر از خیابان آن خانواده کشاند، پرچمی بود که همچنان بالای خانه‌شان برافراشته مانده بود—و مردی که حاضر نشد آن را پایین بیاورد.
خانواده‌ای گرفتار تضاد وفاداری‌ها
با وجود بازداشت دردناک همسرش، سهاکیان قاطعانه پشت دونالد ترامپ ایستاده است. او در گفت‌وگو با شبکه فاکس ۱۱ لس‌آنجلس (نقل‌شده در ایندیپندنت) گفت: «من هنوز از ترامپ حمایت می‌کنم… حتی وقتی دوستانم می‌گویند “پرچم رو پایین بیار، اوضاع‌ت خوب نیست”، جوابم اینه که نه. پرچم سر جاش می‌مونه.»
این وفاداری، در برابر بهایی که خود او و خانواده‌اش پرداخته‌اند، در فضای آنلاین و در میان همسایگانش، همدردی و نیز شگفتی برانگیخته است.
پرچم قرمز، سفید و آبیِ ترامپ، تناقضی آشکار را به تصویر می‌کشد: در خانه‌ای که زیر بار همان سیاست‌هایی خم شده که ساکنانش از آن حمایت می‌کنند، هنوز برافراشته است. نوعی اعتراض خاموش—اما نه علیه قدرت، بلکه در خدمت آن.
وقتی سیاست، خانواده را نشانه می‌رود
بازداشت مسیحی بخشی از عملیات گسترده ICE علیه شهروندان ایرانی‌تبار است؛ اقدامی که پس از حملات ۲۲ ژوئن ارتش آمریکا به سایت‌های هسته‌ای ایران تشدید شد. مقامات فدرال با استناد به تهدید احتمالی سلول‌های خواب ایران در داخل کشور، این اقدامات را بخشی از استراتژی حفاظت ملی دانسته‌اند. وزارت امنیت داخلی آمریکا نیز نسبت به «محیط تهدیدزا» در آستانه تعطیلاتی مانند چهارم ژوئیه هشدار داده است.
در حالی که سهاکیان این اقدامات را لازم برای امنیت کشور می‌داند، خانواده‌اش به‌طور مستقیم قربانی آن شده‌اند. فیلم‌های دوربین‌های مداربسته، ظاهراً صحنه‌ای را نشان می‌دهند که مسیحی پیش از رفتن، فرزندانش را در آغوش می‌گیرد. گرین‌کارت او سال‌ها پیش لغو شده بود، اما همچنان در آمریکا می‌ماند و خانواده‌اش را بزرگ می‌کرد—تا روزی که مأموران در زدند.
ماجرایی تکرارشونده، نه‌فقط یک‌نفره
بازداشت مسیحی تنها مورد مشابه نیست. در هفته‌های اخیر ده‌ها ایرانی دارای اقامت قانونی توسط ICE بازداشت شده‌اند. بسیاری از آن‌ها مانند او سابقه جرائم خفیف یا غیرخشونت‌آمیز دارند—و بعضی‌ها حتی هیچ سابقه‌ای ندارند.
بر اساس آماری که ایندیپندنت منتشر کرده، از میان بیش از ۵۶هزار مهاجری که در بازداشت ICE هستند، تقریباً نیمی فاقد سابقه کیفری‌اند. کمتر از یک‌سوم، محکومیت کیفری داشته‌اند. فعالان حقوق مدنی معتقدند این بازداشت‌ها مرز میان امنیت ملی و تبعیض نژادی را کمرنگ کرده‌اند.
با این حال، سهاکیان دیدگاه دیگری دارد. او به خبرنگاران گفت: «ترامپ نمی‌خواد کار بدی بکنه. اون بهترین‌ها رو برای کشور می‌خواد.»
بهای یک باور
تصویر سهاکیان که کنار فرزندانش زیر پرچم ایستاده، به نمادی از تضادهای عمیق در آمریکا تبدیل شده است. برای برخی، این داستان درباره وفاداری ایدئولوژیک است. برای دیگران، شرحی است از هزینه انسانی سیاست‌هایی که از واشنگتن نوشته می‌شوند اما بر زندگی مردم عادی سایه می‌افکنند.
در حالی که گفتمان سیاسی درباره مهاجرت هر روز رادیکال‌تر می‌شود، خانواده‌هایی مثل سهاکیان در میانه این طوفان گیر کرده‌اند—باورمند به وعده‌های آمریکا، حتی وقتی این وعده‌ها علیه خودشان عمل می‌کند.
و همچنان، پرچم در باد می‌لرزد.
