نزدیک به هفت ماه پس از شروع جنگ در غزه نه تنها این مناقشه به پایان نرسیده که تبعات و اثراتش در آن سوی کره زمین و در دل جامعهٔ آمریکا در حال مشاهده است.
وقتی در ۱۲ دی ماه پارسال کلاودین گی در نهایت تصمیم گرفت بعد از هفته‌ها جنجال و اتهامات مربوط به «یهودی‌ستیزی» از سمت خود به عنوان رئيس دانشگاه هاروارد کناره‌گیری کند، نشانه‌ای از فضای ملتهب در جامعهٔ دانشگاهی ایالات متحده نمایان شد؛ اتفاقی که با طولانی‌تر شدن جنگ غزه روزبه‌روز شدت یافت و حالا به جایی رسیده که نیروهای پلیس مجبور به بازداشت ده‌ها دانشجو شده‌اند و رئيس مجلس نمایندگان آمریکا، در مقابل اعتراضات دانشجویان، از رئيس دانشگاه کلمبیا می‌خواهد که از سمتش استعفا دهد.
ماجرای اخیر که حالا روزبه‌روز دانشگاه‌های بیشتری را درمی‌نوردد، از کجا آغاز شده و دانشجویان حامی فلسطینی‌ها و مخالف سیاست‌های دولت جو بایدن در قبال اسرائيل چه می‌خواهند؟
دلیل استعفای رئیس دانشگاه هاروارد؛ تقلب یا فشار سیاسی؟
ماجرا از کجا آغاز شد؟
پاسخ مشخص به این پرسش به همان زمانی برمی‌گردد که گروه افراطی حماس، که آمریکا و اتحادیهٔ اروپا آن را تروریستی می‌دانند، به اسرائيل حمله کرد و این جنگ آغاز شد؛ اما اتفاق جدیدتر احتمالاً به همین هفتهٔ قبل برمی‌گردد؛ جایی که نعمت شفیق، رئيس مصری‌تبار دانشگاه کلمبیای آمریکا، در مجلس نمایندگان دربارهٔ اتهامات «یهودی‌ستیزی» در این مرکز دانشگاهی شهادت می‌داد و همزمان تظاهرات حامیان فلسطینی‌ها در محوطهٔ این دانشگاه در حال برگزاری بود.
شفیق پس از شهادت خود در نامه‌ای از ادارهٔ پلیس شهر نیویورک خواست افرادی را که در محوطهٔ جنوبی دانشگاه اردو زده بودند، متفرق کند چرا که به باور او این دانشجویان «قوانین و سیاست‌های دانشگاه را نقض کرده بودند».
حضور نیروهای پلیس و دستگیری تعدادی از دانشجویان التهاب را بیشتر کرد و دامنهٔ اعتراضات به دیگر دانشگاه‌های دیگر آمریکا نیز کشیده شد.
خواسته‌های معترضان چیست؟
دانشجویان، برخی از اساتید و اعضای هیئت علمی که در این اعتراضات حضور داشته‌اند، خواهان برقراری دائمی آتش‌بس در نوار غزه و همچنین تجدیدنظر دربارهٔ سیاست‌های ایالات متحده در قبال اسرائیل و لغو ارسال کمک‌های نظامی به این کشور هستند.
همچنین اخراج، تعلیق و بازداشت گروهی از دانشگاهیان باعث شده معترضان خواستار لغو این احکام و بازگشت دوستان و همکاران تنبیه‌شدهٔ خود به فضای دانشگاهی باشند.
البته خواسته‌های دانشجویان در همهٔ دانشگاه‌ها دقیقاً یکسان نیست؛ برای مثال معترضان در کلمبیا گفته‌اند تا زمانی که این مؤسسه با مراکز آکادمیک اسرائيلی قطع رابطه نکند و تعهد ندهد که سرمایهٔ خود را از نهادهای مرتبط با اسرائيل خارج خواهد کرد، به تجمعات خود پایان نمی‌دهند. در سایر دانشگاه‌ها هم معترضان از مدیران خود خواسته‌اند که به سرمایه‌گذاری‌های خود در مؤسسات، شرکت‌ها و کمپانی‌هایی که سلاح، تجهیزات و اقلام دیگر به اسرائيل می‌فروشند، خاتمه دهند.
معترضان چه کسانی هستند؟
معترضان گروه‌های متفاوتی از دانشجویان، اساتید و پژوهشگران دانشگاه‌های مختلف آمریکا هستند که هرچند برخی از آن‌ها تبارِ عرب دارند، اما در میان آن‌ها آمریکایی‌های بسیاری دیده می‌شوند که از «آرمان فلسطین» دفاع می‌کنند و خواستار پایان یافتن چیزی که آن را «ظلم اسرائيل به فلسطینی‌ها» می‌خوانند، هستند.
همچنین گروهی از افراد یهودی‌تبار که خود را مخالف سیاست‌های اسرائيل می‌دانند نیز در میان معترضان حضور دارند. البته برخی از دانشجویان یهودی هم می‌گویند در دانشگاه‌ها احساس ناامنی می‌کنند و از شنیدن برخی از شعارهایی که ماهیت «یهودی‌ستیزانه» دارد، خشمگین شده‌اند. با این حال برگزارکنندگان این اعتراضات خشونت علیه گروهی دیگر از جمله طرفداران اسرائيل را رد کرده‌اند.
در نهایت این‌که هرچند بیشتر معترضان دانشجو هستند اما اساتید دانشگاه و اعضای هیئت علمی مؤسسات آموزشی مختلف آمریکا نیز در بین آن‌ها دیده می‌شوند.
(برداشت از رادیو فردا)
