هوش مصنوعی (AI) به شبیه‌سازی فرایندهای هوش مانند یادگیری، استدلال و اصلاح خود توسط سیستم‌های کامپیوتری اشاره دارد. این فرایندها شامل جذب اطلاعات و قوانین برای استفاده از آنها، استنتاج (استفاده از قوانین برای رسیدن به نتایج تقریباً یا قطعی) و خود اصلاحی است. هوش مصنوعی در گستره‌ای وسیعی از کاربردها مورد استفاده قرار می‌گیرد، از وظایف ساده مانند فیلتر کردن اسپم تا کارهای پیچیده مانند رانندگی خودکار. این مفهوم شامل انواع مختلفی از تکنیک‌ها مانند یادگیری ماشین (که کامپیوترها از داده‌ها برای شناسایی الگوها و تصمیم‌گیری استفاده می‌کنند) و شبکه‌های عصبی (سیستم‌های کامپیوتری مدل‌سازی شده بر اساس مغز انسان). هوش مصنوعی به طور مداوم در حال تکامل است و تحقیقات مستمر در جهت بهبود قابلیت‌ها و کاربردهای آن ادامه دارد.
هوش مصنوعی یکی از فرازنیاهای پیشرفته در علوم کامپیوتر و مهندسی است که به تلاش برای ساختن سیستم‌های کامپیوتری است که می‌توانند وظایفی را انجام دهند که در آنها به نظر می‌رسد نیاز به هوش انسانی وجود دارد. این فناوری از الگوریتم‌های پیچیده و مدل‌های ریاضی استفاده می‌کند تا سیستم‌هایی را طراحی کند که قادر به یادگیری از داده‌ها، استنتاج، تفکر و حل مسائل هستند. هوش مصنوعی در حال حاضر در زمینه‌های گوناگونی از جمله رباتیک، پردازش زبان طبیعی، تصویربرداری کامپیوتری، خودران‌سازی و مدیریت منابع استفاده می‌شود و پتانسیل بالقوه‌ای برای تحولات بزرگ در صنایع مختلف دارد. همچنین، هوش مصنوعی موضوعاتی مانند اخلاقیات و امنیت اطلاعات را نیز به چالش کشیده است، زیرا از آنجا که این سیستم‌ها بر اساس الگوریتم‌های خودآموزی عمل می‌کنند، پرسش‌هایی درباره پاسخ‌های شان وجود دارد.
