آنکوریج، آلاسکا – آن روز قرار بود فقط یک پیاده‌روی آرام دور از شلوغی‌های تعطیلات باشد؛ اما برای کل موریس، تبدیل شد به نبردی برای بقا. این مرد ۶۱ ساله آلاسکایی در جریان یک کوه‌پیمایی در نزدیکی یخچال طبیعی “گادوین”، ناگهان زیر صخره‌ای غول‌آسا به وزن حدود ۳۱۸ کیلوگرم گیر افتاد؛ آن هم در بستر رودخانه‌ای یخ‌زده، با صورت در آب و تنها امیدش، همسرش جو روپ بود.
روپ، افسر بازنشسته پلیس ایالت آلاسکا، در لحظات بحرانی سر شوهرش را بالای سطح آب نگه داشت تا از غرق‌شدن او جلوگیری کند؛ اقدامی که به گفته امدادگران، احتمالاً جان او را نجات داد.
مسیر انزوا، سقوط مرگبار
این زوج که به‌تازگی از آیداهو به شهر کوچک سیوارد نقل مکان کرده بودند، قصد داشتند از مسیرهای شلوغ گردشگری پرهیز کرده و به نقطه‌ای خلوت‌تر در نزدیکی زندان ایالتی و یخچال گادوین بروند؛ اما مسیرشان که عملاً بستر خشک‌شده یک رودخانه سنگی بود، پر از تخته‌سنگ‌های عظیم و ناپایدار بود.
به گفته موریس، زمانی که قصد بازگشت داشت، بخش بزرگی از شیب سنگی زیر پایش لغزید و او به همراه توده‌ای از سنگ‌ها حدود شش متر به پایین پرتاب شد. لحظه‌ای بعد، صخره‌ای بزرگ به کمر او برخورد کرد و در آب سرد گیرش انداخت.
نجات در سایه شانس، عشق و بالگرد
با گذشت دقایقی از تلاش بی‌نتیجه همسرش برای حرکت دادن صخره، روپ به جست‌وجوی آنتن تلفن همراه رفت و توانست تنها در فاصله ۲۷۰ متری با ۹۱۱ تماس بگیرد. به لطف تجربه‌اش در پلیس، مختصات دقیق جغرافیایی محل حادثه را برای مرکز اعزام ارسال کرد.
در اتفاقی نادر، یکی از کارکنان یک شرکت گردشگری سگ‌کشی روی یخچال گادوین، که در همان لحظه تماس اضطراری را شنیده بود، بالگرد شرکت را در اختیار تیم نجات قرار داد تا نیروها را به نقطه‌ای برساند که به‌هیچ‌وجه با خودروهای امدادی قابل دسترسی نبود.
کلینتون کرایتس، رئیس آتش‌نشانی سیوارد، گفت: «اگر بالگرد خصوصی نبود، رسیدن به محل حادثه دست‌کم ۴۵ دقیقه بیشتر طول می‌کشید؛ زمانی که به‌احتمال زیاد او نداشت.»
عملیات نجات با هفت مرد و دو کیسه هوا
تیم امداد که از بالگرد پیاده شده بود، دو کیسه‌هوای صنعتی مخصوص نجات از تصادفات را زیر صخره قرار داد و با کمک هفت نفر، موفق به بلند کردن آن شدند. در همین حین، موریس که از شدت سرما دچار هیپوترمی شده بود، بیهوش می‌شد و به هوش می‌آمد، اما همچنان زنده بود.
پس از آزادی، با سبد نجات به بالگرد گارد ملی آلاسکا منتقل و به بیمارستان محلی اعزام شد. او تنها دو شب برای بررسی و مراقبت بستری شد و بدون شکستگی یا آسیب جدی مرخص شد؛ اتفاقی که حتی رئیس آتش‌نشانی هم آن را «غیرقابل باور» توصیف کرد.
بازگشت به زندگی، بازنگری در مسیر
کل موریس اکنون در خانه‌اش به‌سر می‌برد و می‌گوید شاید این حادثه تلنگری باشد برای بازنگری در سبک زندگی‌اش:
«خدا مراقبم بود. از این به بعد، از ماجراجویی‌های بی‌برنامه دست می‌کشیم. آخر این هفته هم می‌رویم پیاده‌روی — ولی فقط در مسیرهای مشخص!»
این حادثه، نمونه‌ای نادر از تلاقی شجاعت، سرعت عمل، امداد غیرمنتظره و معجزه بقا در یکی از دورافتاده‌ترین مناطق آمریکا بود؛ داستانی که به‌سادگی می‌توانست پایانی تلخ داشته باشد، اما به معجزه‌ای الهام‌بخش بدل شد.
