تنش‌های دیپلماتیک میان ایران و کشورهای غربی بار دیگر بالا گرفته است؛ این‌بار به‌دلیل انتشار یادداشتی تهدیدآمیز در روزنامه کیهان که خواستار بازداشت و «اعدام» رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شده بود.
در واکنش به این مطلب جنجالی، وزیران امور خارجه فرانسه، آلمان و بریتانیا روز دوشنبه ۹ تیر با انتشار بیانیه‌ای مشترک به‌شدت از این تهدیدها انتقاد کردند و آن را برخلاف اصول همکاری‌های بین‌المللی و حقوق دیپلماتیک دانستند.
آن‌ها در بیانیه خود به گروسی اطمینان خاطر دادند که «حمایت کامل» جامعه بین‌المللی را در انجام وظایفش خواهد داشت و از مقامات جمهوری اسلامی خواستند تا از هرگونه اقدام یا اظهارنظری که امنیت فیزیکی یا حرفه‌ای مدیران و کارکنان آژانس را به خطر بیندازد، خودداری کنند.
حمایت آشکار از گروسی، هشدار به تهران
بیانیه وزرای اروپایی، علاوه بر محکوم کردن لحن تهدیدآمیز رسانه‌های حکومتی ایران، به‌صراحت از تهران خواسته است که فوراً همکاری خود با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را از سر بگیرد و مطابق با تعهدات حقوقی خود، تمامی اقدامات لازم برای تأمین امنیت و ایمنی پرسنل آژانس را اتخاذ کند.
این موضع‌گیری پس از آن صورت گرفت که روزنامه کیهان، تحت مدیریت حسین شریعتمداری و وابسته به دفتر رهبر جمهوری اسلامی، در واکنش به درخواست گروسی برای ازسرگیری بازرسی‌ها در تأسیسات هسته‌ای ایران، او را «جاسوس موساد» خواند و خواستار محاکمه و اعدام وی در صورت ورود به ایران شد.
گروسی، قربانی جدید تبلیغات حکومتی؟
رافائل گروسی که طی ماه‌های گذشته بارها خواستار شفاف‌سازی ایران درباره فعالیت‌های هسته‌ای‌اش شده، اکنون به‌طور فزاینده‌ای هدف حملات لفظی در رسانه‌های نزدیک به حاکمیت قرار گرفته است. برخی تحلیل‌گران در ایران نیز ادعا کرده‌اند گزارش اخیر آژانس به شورای حکام، محرک اصلی حملات هوایی اسرائیل به ایران و آغاز جنگ ۱۲روزه اخیر بوده است.
این روند، به گفته ناظران بین‌المللی، می‌تواند سطح تنش‌ها میان تهران و نهادهای بین‌المللی را بیش از پیش افزایش دهد و راه هرگونه تعامل دیپلماتیک سازنده را سخت‌تر کند.
جمع‌بندی:
با تشدید فضای تقابلی بین ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، حمایت رسمی سه کشور اروپایی از رافائل گروسی و هشدار آن‌ها به تهران، پیام روشنی از جانب اروپا به جمهوری اسلامی مخابره می‌کند: تهدید و حمله لفظی علیه نهادهای نظارتی بین‌المللی، تبعات سنگینی در عرصه دیپلماسی خواهد داشت.
