در نخستین حضور عمومی‌اش پس از پایان جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، شامگاه شنبه در مراسم عزاداری شب عاشورا شرکت کرد. این مراسم در مسجدی نزدیک به دفتر و اقامتگاه او در تهران و با حضور شماری از مقامات سیاسی، از جمله رئیس مجلس شورای اسلامی، برگزار شد.
خامنه‌ای که طی روزهای جنگ از انظار عمومی دور بود، هنگام ورود با تکان دادن دست و سر، به جمعیت پاسخ داد، اما هیچ سخنی بر زبان نیاورد. رسانه‌های حکومتی ایران، همانند همیشه، از حضور گسترده نیروهای امنیتی و فضای به‌شدت محافظت‌شده مراسم گزارشی منتشر نکردند، اما ناظران معتقدند غیبت ۱۲ روزه رهبر ۸۶ ساله در بحبوحه جنگ، نشانه شدت تهدیدات امنیتی علیه او بوده است.
از پناهگاه تا سکوت
در طول جنگ، منابع آمریکایی اعلام کردند خامنه‌ای در یک پناهگاه فوق‌محرمانه در جنوب تهران پنهان شده بود. حتی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، با انتشار پیام‌هایی در شبکه‌های اجتماعی، تلویحاً تأیید کرد که مکان اختفای خامنه‌ای برای آمریکا مشخص است اما «دست‌کم فعلاً قصدی برای ترور او وجود ندارد».
جنگی با بیش از ۹۰۰ کشته در ایران
ایران به کشته شدن دست‌کم ۹۰۰ نفر و زخمی شدن هزاران نفر دیگر در جریان جنگ اذعان کرده است. تأسیسات هسته‌ای ایران در فردو، نطنز و اصفهان نیز در حملات آمریکا و اسرائیل به‌شدت آسیب دیده‌اند و تاکنون اجازه‌ای برای بازرسی از آن‌ها به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داده نشده است.
در پاسخ به این حملات، مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور، دستور قطع همکاری با آژانس را صادر کرد؛ اقدامی که نگرانی‌ها درباره مسیر برنامه هسته‌ای ایران را دوچندان کرده است.
تلافی موشکی و ابعاد نامشخص تخریب‌ها
در جریان جنگ، ایران بیش از ۵۵۰ موشک بالستیک به سمت اسرائیل شلیک کرد که به گفته منابع اسرائیلی، بیشتر آن‌ها رهگیری شدند. اما همچنان میزان دقیق تخریب تأسیسات هسته‌ای و انتقال احتمالی اورانیوم یا سانتریفیوژها مشخص نیست.
خامنه‌ای و عاشورا؛ سکوتی در امتداد روایت کربلا
مراسم شب گذشته که با محوریت یادمان عاشورا! برگزار شد، در بستر مناسبات مذهبی و هویتی شیعه در جمهوری اسلامی معنا پیدا می‌کند. شیعیان، واقعه شهادت حسین بن علی را اوج مظلومیت حق در برابر ظلم می‌دانند؛ روایتی که مقام‌های جمهوری‌اسلامی همواره برای مشروعیت‌بخشی به سیاست‌های خود از آن بهره می‌گیرند.
در این مراسم، مانند سال‌های گذشته، پرچم‌های سرخ به‌نشانه خون حسین و خیمه‌های سیاه به‌نشانه سوگ دیده می‌شد و مردان سینه‌زن و زنجیرزن در گرمای تهران آیین عزاداری را اجرا می‌کردند.
با وجود برگزاری این مراسم، بسیاری از ناظران می‌گویند سکوت خامنه‌ای در این برهه‌ی حساس، پُر معناست؛ سکوتی که می‌تواند نشانه‌ای از زخم‌های عمیق داخلی، ترس‌های امنیتی، و شاید بن‌بست در مواجهه با بحران‌های چندلایه کشور باشد.
