سردبیر: شاپور -ت
تحلیل اعترافات محسن رفیق‌دوست و سناریوی وابسته‌سازی سپاه به خامنه‌ای
اعترافات محسن رفیق‌دوست درباره نقش سپاه پاسداران در قتل‌های سیاسی و اقدامات تروریستی، نه‌تنها تأیید مجددی بر اتهاماتی است که سال‌ها از سوی مخالفان جمهوری اسلامی مطرح شده، بلکه به نظر می‌رسد این اظهارات بخشی از یک سناریوی حساب‌شده از سوی علی خامنه‌ای باشد. هدف این سناریو می‌تواند وابسته‌تر کردن سپاه به شخص او و جلوگیری از ریزش درون این نهاد باشد.
۱. اعترافات کنترل‌شده: چرا حالا؟
یکی از نکات مهم در تحلیل این اعترافات، زمان‌بندی آن است. رفیق‌دوست، به عنوان یکی از بنیان‌گذاران سپاه و فردی نزدیک به بیت رهبری، احتمالاً بدون چراغ سبز خامنه‌ای چنین افشاگری‌هایی نمی‌کرد. این موضوع را می‌توان از دو زاویه بررسی کرد:
- مهار و کنترل سپاه: خامنه‌ای می‌داند که برخی فرماندهان سپاه ممکن است در صورت تغییر شرایط، او را رها کنند یا حتی علیه او موضع بگیرند. با این اعترافات، او سپاه را بیشتر در باتلاقی از اتهامات و جرائم فرو می‌برد که امکان جدایی از او را برای فرماندهان دشوارتر کند. اگر آنها از حمایت خامنه‌ای فاصله بگیرند، خودشان نیز به‌عنوان مجرمان اصلی در معرض انتقام یا محاکمه قرار خواهند گرفت.
- ارسال پیام تهدید: کسی مصون نیست خامنه‌ای احتمالاً با این اعترافات می‌خواهد به بدنه سپاه این پیام را بدهد که همه درگیر این جنایات شده‌اند و هیچ‌کس از انتقام یا مجازات در امان نیست. بنابراین، تنها راه بقای آنها، حمایت کامل از نظام و شخص خامنه‌ای است.
۲. اعتراف به نقش تروریستی سپاه؛ مهر تأییدی بر اتهامات بین‌المللی
اظهارات رفیق‌دوست درباره قتل‌ها و جنایات سپاه، تأییدی بر اتهامات بین‌المللی علیه این نهاد است. این موضوع می‌تواند چندین پیامد مهم داشته باشد:
- افزایش فشارهای جهانی: بسیاری از کشورها، به‌ویژه ایالات متحده و اتحادیه اروپا، به‌دنبال تحریم بیشتر سپاه و فرماندهان آن هستند. چنین اعترافاتی بهانه‌ای قوی برای گسترش این تحریم‌ها فراهم می‌کند.
- تشدید انزوای سپاه: این افشاگری‌ها می‌تواند بر تعاملات خارجی سپاه و شبکه‌های مالی و عملیاتی آن تأثیر منفی بگذارد. حتی متحدان جمهوری اسلامی، مانند چین و روسیه، ممکن است در همکاری با نهادی که به‌طور رسمی به ترور و قتل اعتراف کرده، احتیاط بیشتری به خرج دهند.
۳. آینده سپاه: وابسته‌تر به خامنه‌ای یا در مسیر فروپاشی؟
یکی از اهداف احتمالی خامنه‌ای از این اعترافات، تضمین وفاداری سپاه به خود اوست. اما این راهبرد می‌تواند نتیجه‌ای معکوس داشته باشد:
- افزایش شکاف در سپاه: برخی از فرماندهان سپاه ممکن است این اقدام را تلاشی برای به دام انداختن آنها در پرونده‌های جنایت و فساد تلقی کنند. این وضعیت می‌تواند منجر به نارضایتی، دودستگی و حتی افشاگری‌های بیشتری از درون سپاه شود.
- ترس از انتقام و سرنوشت محتوم: سپاهیانی که در این قتل‌ها دست داشته‌اند، اکنون بیش از گذشته احساس خطر می‌کنند. آنها ممکن است به‌دنبال راهی برای نجات خود باشند، حتی اگر این به معنای معامله با مخالفان یا قدرت‌های خارجی باشد.
۴. نتیجه‌گیری: بازی خطرناک خامنه‌ای
به نظر می‌رسد خامنه‌ای با این اعترافات در حال اجرای یک بازی خطرناک است. او سعی دارد سپاه را بیش از پیش به خود وابسته کند، اما در عین حال، این حرکت می‌تواند به آشکار شدن بیشتر جنایات رژیم و افزایش نارضایتی در درون سپاه منجر شود. همچنین، این اعترافات احتمالاً فشارهای داخلی و بین‌المللی را علیه جمهوری اسلامی افزایش خواهد داد.
در نهایت، این تاکتیک خامنه‌ای نشان می‌دهد که او از آینده خود و نظامش به‌شدت هراس دارد و تلاش می‌کند با گروگان گرفتن سپاه، وفاداری آن را حفظ کند. اما تاریخ نشان داده است که این نوع وابسته‌سازی‌های اجباری، اغلب به فروپاشی از درون منجر می‌شود.
