در اقدامی جنجالی و بحثبرانگیز، دومین اعدام با جوخه آتش در ایالت کارولینای جنوبی طی پنج هفته گذشته، با ابهامات و اعتراضهای حقوقی همراه شده است. وکلای «میکال مهدی»، زندانی ۴۲ سالهای که در یازدهم آوریل با این روش به قتل رسید، اعلام کردند که روند اجرای حکم با خطاهای فاحش همراه بوده و قربانی، دردی طولانیتر از حد انتظار را متحمل شده است.
براساس اسناد و تصاویر پزشکی قانونی که روزنامه گاردین منتشر کرده و توسط تیم حقوقی مهدی بررسی شدهاند، شلیکهای جوخه اعدام بهدرستی به هدف برخورد نکردهاند و همین موضوع باعث رنج بیشتر و مرگی تدریجیتر از آن چیزی شده که طبق پروتکل رسمی انتظار میرفت.
به گفته وکلای مدافع، مهدی بین ۸۰ تا ۹۰ ثانیه پس از شلیکها همچنان نفس میکشید و در این مدت صداهایی از درد و ناله از خود بروز داده است؛ این در حالی است که طبق دستورالعمل رسمی، محکوم باید ظرف ۱۰ تا ۱۵ ثانیه پس از شلیک، هوشیاری خود را از دست بدهد.
جزئیات مرگ؛ بدون وداع، با درد
اعدام مهدی بدون هیچ سخن پایانی یا نگاه به ناظران پشت شیشههای ضدگلوله انجام شد. شاهدان حاضر در صحنه اعلام کردند که او پیش از شلیکها، فقط چند نفس عمیق کشید و سپس صدای گلولهها به گوش رسید. در همان لحظات اولیه، واکنشهایی نظیر خم شدن دستها و فریادهایی از او مشاهده شد. گزارش پزشکی حاکی است که یک دقیقه پس از شلیکها، پزشک بالای سر او حاضر شد و مرگش را رأس ساعت ۶:۰۵ عصر اعلام کرد.
این در حالی است که تنها ۵ هفته پیش از این واقعه، «برد سیگمون»، دیگر زندانی در همین ایالت، با همین روش اعدام شده بود. او نیز بنا به گزارشها، بهدلیل نگرانی از روش تزریق کشنده و گزارشهایی درباره دوزهای بالا و عوارض جانبی خطرناک آن، اعدام با جوخه آتش را انتخاب کرده بود.
بحران در روشهای اعدام؛ از تزریق تا صندلی الکتریکی
در ماههای اخیر، چند گزارش پزشکی از نحوه اجرای اعدامهای با تزریق کشنده منتشر شده که نگرانی بسیاری از کارشناسان را برانگیخته است. از جمله، «ماریو بومن» در ژانویه با دوزی دو برابر میزان معمول پنتوباربیتال اعدام شد و کالبدشکافی او نشاندهنده آسیب شدید ریوی و تجمع خون در ششها بود. همچنین «ریچارد مور» که در نوامبر ۲۰۲۴ اعدام شد، همان ماده را طی دو تزریق جداگانه و با فاصله ۱۱ دقیقه دریافت کرده بود.
واکنشها؛ انتخابی میان سه مرگ دردناک
در ایالت کارولینای جنوبی، محکومان به اعدام باید بین سه روش صندلی الکتریکی، تزریق کشنده و جوخه آتش یکی را انتخاب کنند. وکیل مهدی در بیانیهای با لحنی شدید، این روند را «غیرانسانی و متعلق به تاریکترین فصلهای تاریخ بشری» توصیف کرد و گفت: «میکال مهدی ناچار به انتخاب بین سه روش وحشیانه بود و در نهایت، جوخه آتش را به مرگ با سوختن یا زجر طولانی ترجیح داد.»
با ادامهدار شدن اجرای این روشها، بحثهای اخلاقی و حقوقی در آمریکا و بهویژه در ایالتهای جنوبی درباره مشروعیت و انسانیت مجازات اعدام بار دیگر به اوج خود رسیده است.